Translate

czwartek, 31 grudnia 2020

Król rozrywki (2017)

 

            Uznałam, że na zakończenie tego szalonego roku zasłużyliśmy na film, który podniesie nas na duchu – „Król rozrywki” ,który wyreżyserował Michael Gracey. Scenariusz tego inspirowanego prawdziwymi wydarzeniami musicalu napisali Jenny Bicks, Bill Condon. Zdjęcia wykonał Seamus McGarvey. O muzykę zadbali Benj Pasek, Justin Paul, John Debney, Joseph Trapanese. Dzieło zmontowali: Jon Poll, Spencer Susser, Joe Hutshing, Michael McCusker, Tom Cross, Robert Duffy. Przygotowaniem scenografii zajęli się Debra Schutt, Nathan Crowley, Laura Ballinger. Piękne kostiumy mogliście oglądać dzięki Ellen Mirojnick. W celu dobrego dźwięku, by piosenki mogły wybrzmieć pracowali: Lewis Goldstein, David Betancourt, Alan Meyerson, Paul Massey, Charleen Richards, Tod A. Maitland, Tim Gomillion, Greg Crawford, Chris Fogel, Dave Wilson, Dror Mohar, Jerrell Suelto, Rob Davidsson. Na koniec fundament całego filmu, czyli producenci: Donald J. Lee Jr, James Mangold, Laurence Mark, Jenno Topping, Peter Kohn, Peter Chernin, Deb Dyer, Tonia Davis.

            W utworze, który miał premierę w Polsce 29 grudnia 2017 roku główną rolę P.T. Barnum’a zagrał Hugh Jackman. Czy ktoś z Was słyszał do tej pory śpiewającego Wolverine’a, albo Van Helsinga? Nie ukrywam, że ten aktor właśnie z takimi rolami mi się głównie kojarzy. Sądzę, że większości z nas również. Jednakże ta postać jest inna, ale obiecuję Wam Panie – zakochacie się, natomiast Panowie – będziecie zazdrościć takiego głosu i prezencji.  

            P.T. Barnum nie zaszedłby aż tak daleko bez wsparcia swojej kochającej żony Charity, w którą wcieliła się Michelle Williams, oraz córek Caroline – Austyn Johnson i Helen – Cameron Seely.

            Zaca Efrona zapewne kojarzycie i część z Was słyszała go już w musicalu, lecz jako Phillip Carlyle jest starszy, przez co i jego umiejętności aktorskie nabrały na sile. Nie będę ukrywać, że nie byłam jego fanką, lecz od kiedy usłyszałam jego duet z Zendayą skruszył moje serce. Wspomnę, że Zac Efron i Zendaya wygrali nagrodę Teen Choice za „ulubioną chemię filmową”[1]. A jeśli już wspomniałam o głównej aktorce serialu pt. „Euforia” słyszałam, że pod lekką namową twórców starała się swoje sceny nagrywać bez udziału kaskaderki, oraz siatki. Oczywiście miała zabezpieczenie, ale powiedzmy, że minimalne[2]. Uważam, że to wielkie poświęcenie dla całej produkcji, tym bardziej, że naprawdę się do nich przyłożyła.

            Rebecca Ferguson zagrała śpiewaczkę Jenny Lind[3]. Nie widziałam jej wcześniej w żadnym filmie, dlatego wydawało mi się, że w życiu prywatnym również zajmuje się śpiewem. Nic bardziej mylnego. Aktorka szwedzkiego pochodzenia, która zagrała między innymi w adaptacji powieści Stephena Kinga – „Doktor Sen” pięknie wystąpiła, ale to Loren Allred jest wykonawczynią wzruszającej piosenki[4]. Tutaj brawo dla montażystów, bo nie zorientowałam się, że ktoś podkłada głos.

            Ale kto jeszcze pięknie śpiewa w tym filmie? Keala Settle wcielająca się w rolę Lettie Lutz, czyli kobietę z brodą. Sprawdziłam, czy może i tutaj ktoś nie użyczył głosu i nawet oglądając próbę byłam zachwycona i wzruszona[5]. Oczywiście naturalnie nie ma zarostu, lecz naprawdę występuje takie schorzenie. Nazywa się hirsutyzm[6]. W artykule, który udostępniłam Wam w bibliografii znajdziecie więcej informacji na temat tego zjawiska, ale traktujcie to jako ciekawostkę, ponieważ nie oceniam tej strony jako wystarczająco rzetelnej. Na początku osoba, która pisała te informacje oznajmiła, że dawniej broda dawała kobietom sławę, oraz pieniądze, gdyż pracowały w cyrku jako osobliwość. Owszem, ale ktoś był pierwszy. Według twórców recenzowanego przeze mnie dzieła zapoczątkowała ich karierę Lettie Lutz[7].  

            Ellis Rubin i Skylar Dunn, jako młody Barnum i Charity pięknie wcielili się w rolę. Jednak za chłopca śpiewa Ziv Zaifman.

            Na początek filmu przywita Was piękna wesoła piosenka, wprowadzająca w tematykę. Następnie cofniecie się w czasie, by poznać bliżej bohaterów. P.T. Barnum jako dziecko nie miał łatwo, pochodził z ubogiej rodziny, lecz miał to, czego wiele osób może mu zazdrościć – przyjaciółkę. Ich wspaniała relacja z czasem przerodziła się w uczucie, które dało im dwie cudowne córki. Żyli skromnie, lecz nie potrzebowali wiele. Do momentu, gdy główny bohater stracił całkowicie swoją pracę.

            Dręczyła go myśl, że obiecał swojej żonie dostatnie życie. Charity nigdy się nie skarżyła, lecz ambicja nie pozwalała mu się poddać. Pewien wieczór z rodziną podsunął mu pomysł – muzeum osobliwości. Pierwotnie były to głównie figury woskowe, wypchane zwierzęta, ale nikt nie był zainteresowany, bo było to po prostu nudne.

            Jednak żywi ludzie, wyjątkowi, rzadko spotykani to już inna sprawa, ale jak namówić ludzi wygnanych, krytykowanych, wyśmiewanych, poniżanych, aby wyszli na scenę, na sam jej środek i pokazali całych siebie. Myślę, że niewiele osób byłaby w stanie porwać tak ludzi, zainspirować i przekonać do swojej racji, jak dokonał tego założyciel cyrku. Oczywiście mogą Wam się nasunąć negatywne przykłady, ale właśnie to jest piękne! P.T. Barnum nie wykorzystał ich, dał im szansę na realizację swoich umiejętności. Pozwolił im przestać się chować. Nie zmuszał. Zachęcał. Wyśmiewana praczka nagle staje się sławną piosenkarką. Karzeł jeździ konno, jako Napoleon. Zauważają ich i nie drwią, lecz podziwiają ich odwagę.

            Oczywiście prowadzący cyrk przerysowywał ich cechy. Pokazywał ludziom, że ci ludzie nie tylko nie muszą się wstydzić tego, kim są, ale powinni się szczycić, że wyróżniają się z tłumu. Nie są szarą masą. Mają energię, pasję, zainteresowania[8]. W pewnym sensie ten mężczyzna chciał, aby ludzie się obudzili, zauważyli, że życie im ucieka.

            Podziwiam go za to, że naprawdę wierzył w swoje marzenie, a zarazem plan na życie. Nie pozwolił krytykom się przygnębić. Wspierał na duchu swoich występujących. Było w nim pełno nadziei i serdeczności.

 Jednakże był tylko człowiekiem, więc i jemu zdarzyło się zwątpić. Zaczęło się od wyśmiewania jego córki. Dziewczynki z baletu nie akceptowały jej i mówiły, że brzydko pachnie (orzeszkami). Phineas Taylor Barnum mógł znieść krytykę swojej osoby, swoich interesów, ale poniżanie jego ukochanych to było za wiele. Zapragnął nie tylko utrzymywać rodzinę w dostatku, ale także szacunku dla siebie, by jego rodzina mogła cieszyć się życiem. Niestety w międzyczasie zszedł ze ścieżki. Zaczął zadawać się ze „snobami”, a odsuwać od siebie przyjaciół i rodzinę. Prawie stracił wszystko, ale obiecałam Wam film, który podniesie Was na duchu, więc oczywiście w porę wróci do pełni spraw umysłowych, oraz emocjonalnych.

Gdy szef cyrku będzie próbował odnaleźć siebie narodzi się nowa gwiazda – następca, a raczej współzałożyciel. Niestety to, co nas kształtuje to potknięcia, porażki. Phillip będzie musiał przeciwstawić się środowisku, które nie zaakceptuje jego wybranki. Będzie dbał o cyrk, zarządzał nim, a gdy najbardziej będzie potrzebny wykaże się wielkim rozsądkiem i odpowiedzialnością. Barnum miał charyzmę, ale to Carlyle miał głowę na karku.

Muszę się Wam przyznać, że nigdy nie lubiłam cyrków. Jako dziecko raczej byłam nieśmiała, a tam zacierał się dystans między występującymi a widzami. Czułam się nieswojo. Nadal nie jestem przekonana do tej działalności, choć jako dorosła osoba z innych przyczyn. Może gdyby cyrk wyglądał, jak ten P.T. Barnuma polubiłabym go, bo jego członków pokochałam. I jak mówi przewodnia piosenka „This is a Greatest Show” i jak powiedział krytyk w filmie "celebracja człowieczeństwa”. Gorąco zachęcam do oglądania.  

                         

Bibliografia:

·       https://www.filmweb.pl/film/Kr%C3%B3l+rozrywki-2017-536242/cast/actors [Dostęp: 30.12.2020 r.]

·       https://www.filmweb.pl/person/Rebecca+Ferguson-151521 [Dostęp: 30.12.2020 r.]

·       https://www.filmweb.pl/person/Zac+Efron-273057/awards [Dostęp: 30.12.2020 r.]

·       https://www.youtube.com/watch?v=mriYyuDmB58&feature=share, kanał: The Tonight Show Starring Jimmy Fallon, [Dostęp: 30.12.2020 r.]

·       https://www.medonet.pl/zdrowie,kobieta-z-broda---skad-sie-bierze-hirsutyzm--jak-go-leczyc-,artykul,43917690.html [Dostęp: 30.12.2020 r.]

·       https://www.youtube.com/watch?v=RkozLmiLBc0, kanał: TheLoveFamily , utwór: A Million Dreams, wykonawcy: Ziv Zaifman, Hugh Jackman, Michelle Williams, [Dostęp: 30.12.2020 r.]

·       https://www.youtube.com/watch?v=BDd9dejw2HY, kanał: Fox Family Entertainment, utwór: Come Alive, [Dostęp: 30.12.2020 r.]

·       https://www.youtube.com/watch?v=GimrxP2U0ZE,  kanał: Stark Productions, utwór: The other side, wykonawcy: Zac Efron, Hugh Jackman, [Dostęp: 30.12.2020 r.]

·       https://www.youtube.com/watch?v=JZ9pHBEUWPo, kanał: Warner Music Spain, utwór: Never Enpugh, wykonawca: Loren Allred, [Dostęp: 30.12.2020 r.]

·       https://www.youtube.com/watch?v=aUOpj29BrbI, kanał: Loren Allred, utwór: Never Enough, [Dostęp: 30.12.2020 r.]

·       https://www.youtube.com/watch?v=XLFEvHWD_NE, kanał: Fox Family Entertainment, utwór: This is me, [Dostęp: 30.12.2020 r.]

·       https://www.youtube.com/watch?v=CjxugyZCfuw, kanał: Atlantic Records, utwór: This is me, Keala Settle, The Greatest Shownman Ensemble, [Dostęp: 30.12.2020 r.]

·       https://www.youtube.com/watch?v=hwYRqbUn7zg, kanał: Stark Productions, utwór: Rewrite The Stars, Zac Efron i Zendaya,[Dostęp: 30.12.2020 r.]

·       https://www.youtube.com/watch?v=XyIDxpUJ10Q&t=57s, kanał: Fox Family, Entertainment, utwór: From now on, [Dostęp: 30.12.2020 r.]

·       https://www.youtube.com/watch?v=S-CVJuNQo6w, kanał: Stark Productions, utwór: Tightrope, wykonawczyni: Michelle Williams, [Dostęp: 31.12.2020r.]

·       https://www.youtube.com/watch?v=RW61RQZojMQ, kanał: Fox Family Entertainment, utwór: The Greatest Show” [Dostęp: 31.12.2020 r.]

 



[1] https://www.youtube.com/watch?v=hwYRqbUn7zg, kanał: Stark Productions, utwór: Rewrite The Stars, Zac Efron i Zendaya, [Dostęp: 30.12.2020 r.]

[2] https://www.youtube.com/watch?v=mriYyuDmB58&feature=share [Dostęp: 30.12.2020 r.]

[3] https://www.youtube.com/watch?v=JZ9pHBEUWPo [Dostęp: 30.12.2020 r.]

[4] https://www.youtube.com/watch?v=aUOpj29BrbI [Dostęp: 30.12.2020 r.]

[5] https://www.youtube.com/watch?v=XLFEvHWD_NE [Dostęp: 30.12.2020 r.]

[6] https://www.medonet.pl/zdrowie,kobieta-z-broda---skad-sie-bierze-hirsutyzm--jak-go-leczyc-,artykul,43917690.html [Dostęp: 30.12.2020 r.]

[7] https://travel.tribunnews.com/2018/03/07/bukan-fiksi-belaka-begini-kisah-manusia-unik-yang-pernah-dijadikan-tontonan-di-the-greatest-showman, zdjęcie prawdziwej bohaterki, [Dostęp: 30.12.2020 r.]

[8] https://www.youtube.com/watch?v=BDd9dejw2HY [Dostęp: 30.12.2020 r.]

poniedziałek, 30 listopada 2020

25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy

 

            W tym miesiącu chciałabym Wam przedstawić film, który do niedawna był dostępny w kinach, lecz przez obecną sytuację ośrodki kultury zostały zamknięte. Sądzę, że niedługo któraś z platform udostępniająca filmy online powinna wykupić dzieło reżyserii Jana Holoubka. Moim zdaniem warto, by obejrzało go jak najwięcej osób.

            Scenariusz, który powstał na podstawie prawdziwej historii napisał Andrzej Gołda. Zdjęcia wykonał Bartłomiej Kaczmarek. Za muzykę odpowiedzialni byli Colin Stetson, oraz Sarah Neufeld. Montażu dokonał Rafał Listopad. Scenografię, która moim zdaniem dobrze odzwierciedlała lata ’90 i współczesne wykreowali Maciej Fajst, Karolina Kosicka. Kostiumy dobrała Weronika Orlińska. Film pod tytułem „25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy” wyprodukowali Krzysztof Łojan, Anna Waśniewska-Gill.

            Zbaczając na chwilę z przedstawiania twórców uważam, że wystarczyłoby na tytuł dać „Sprawa Tomka Komendy”, a na plakatach taki podtytuł „25 lat niewinności”, bo trzeba przyznać, że fakt skazania osoby niewinnej na 25 lat więzienia jest tak oburzający, że chce się zobaczyć, jak do tego doszło. Jednak wciąż uważam, że tytuł powinien być krótki. Mało osób zapytane: „Na jaki film idziesz?” – odpowie: „A wiesz, na dwadzieścia pięć lat niewinności. Sprawę Tomka Komendy”.

            Wracając do twórców – zostali dźwiękowcy, którzy jak ostatnio się przekonałam są bardziej istotni niż mogłoby się wydawać. Będąc w kinie na filmie pt. „Polot” z 2020 roku czasami nie rozumiałam, co aktorzy mówią. Pomyślałabym, że to może wina dykcji obsady, ale widziałam ich w innych filmach i byłam zachwycona grą aktorską. Następnie, że może coś się dzieje z moim słuchem, ale przy ostatniej wizycie na seansie również było wszystko w porządku. Badania też potwierdzają, że słuch mam w dobrym stanie, więc pozostaje kwestia pracy przy dźwięku. Nie byłabym sobą, gdybym nie sprawdziła, co inni sądzą na ten temat. Użytkownik filmweb o nazwie Filip_Kir[1] uważa, że w polskich filmach notorycznie trzeba się domyślać, co aktorzy powiedzieli. Niestety zgadzam się, z nim, ale na szczęście w „25 lat niewinności. Sprawie Tomka Komendy” nie ma tego problemu, a za ten sukces – moim zdaniem można tak to nazwać – odpowiedzialni są: Marcin Kasiński, Kacper Habisiak, Przemysław Kamieński. Jestem ciekawa, co Wy sądzicie – to wina dykcji aktorów, czy słabego sprzętu dźwiękowców, który niedokładnie wyłapuje słowa?

            Seans miał premierę 4 września 2020 roku na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”, lecz uroczysta premiera odbyła się 10 września, wtedy Tomasz Komenda oświadczył się swojej partnerce. Choć to prywatna sprawa bohatera tej historii chciałabym napisać, że moim zdaniem to piękne przesłanie – Zobacz, co przeżyłem, kim jestem, nie miałem łatwo w życiu, czy pomimo tego chcesz spędzić ze mną życie? – Cieszę się, że odpowiedź była pozytywna.

            Film kwalifikuje się do gatunku dramat i sensacyjny, trwa prawie dwie godziny. Zebrał siedem nagród, jeszcze do dwóch został nominowany. W główną rolę wcielił się Piotr Trojan. Matkę skazanego zagrała Agata Kulesza. Remigiusza Korejwo, policjanta, dzięki któremu Tomasz Komenda odzyskał wolność zaprezentował Dariusz Chojnacki. Prokuratora Roberta Tomankiewicza ukazał nam Łukasz Lewandowski, Prokuratora Dariusza Sobieskiego – Mikołaj Chroboczek. Komisarza Tołoczko, który aresztował Komendę zagrał Andrzej Konopka. Natomiast inspektora Bogusława Pilasa zaprezentował Julian Świeżewski. W prokuratora Kostrzynę wcielił się Adam Nawojczyk. Marysię, zgwałconą i zamordowaną dziewczynę zagrała Magdalena Osińska. Zainteresowanych, kto grał pozostałe role zachęcam do sprawdzenia w źródle, z którego ja korzystałam, czyli Filmweb[2].

            Pierwsza kwestia, którą wewnętrznie potrzebuję poruszyć to wyobraźcie sobie, gdyby kara śmierci nadal istniała w Polsce. W niektórych państwach wciąż funkcjonuje[3]. Za takie przestępstwo, jak gwałt ze skutkiem śmiertelnym nastolatki na pewno groziłoby mu krzesło, zastrzyk, stryczek, lub inny wymysł człowieka. Rozumiem, że pewne osoby chciałyby uchronić większe grupy przed niebezpieczeństwem, które może im zagrażać, ale jesteśmy ludźmi, jesteśmy omylni, czego dowodem jest ta historia.

            Choć nie ma kary śmierci to bohater tej opowieści przeżył piekło. Nie dziwię się ludziom z ulicy, współwięźniom, że traktowali Tomasza Komendę jak potwora, ale policjanci wiedzieli, że wrabiają niewinnego człowieka, niestety prokuratura również była świadoma. Nie zważając na to byli gotowi poświęcić człowieka, by chronić swoje „stołki”.

            Jednakże nie możemy powiedzieć, że ludzie są z natury źli i to normalne, ze chronią siebie nie zważając na innych. Charakterów jest tyle, ilu istnieje ludzi. Każdy jest inny. Mamy policjantów, którzy w celu utrzymania pracy, czy awansu narażą człowieka na śmierć, bo nie ukrywajmy, że dla tych, którzy są wierzący Tomasz Komenda przeżył w więzieniu cudem, natomiast osoby niewierzące mogą powiedzieć, że szczęśliwym trafem.

            Tak, jak mówiłam ludzie są różni, dlatego pamiętajmy o takich przedstawicielach prawa, jak Pan Korejwo, który poza narażeniem swojej kariery musiał także przeciwstawić się grupie społecznej, w której żył. Nie jest łatwo skonfrontować się ze środowiskiem, w którym się funkcjonuje. Wymaga to wielkiej siły, a jemu udało się jeszcze przekonać dwóch prokuratorów, by go poparli. Ważne dla niego było na pewno wsparcie ze strony żony. W tej roli wystąpiła Magdalena Różczka, pokazując postać odpowiedzialną, dobrą i zabawną. Dla niej było oczywiste, co mąż ma zrobić. Źródło zarobku? Znajdzie się, podążaj za swoim sumieniem. Mając takie oparcie w partnerce śledczy pozwolił zdegradować się w pracy. Zastanówmy się, czy sami zgodzilibyśmy się znaczyć mniej, zarabiać mniej dla człowieka całkowicie nam obcego, którego do tej pory nawet nie widzieliśmy na oczy?

            Tomasz Komenda spędził 18 lat w więzieniu. Należy mu się zadośćuczynienie w wysokości około kilku milionów… ze strony PAŃSTWA. Uważam, że jak najbardziej Panu Tomaszowi pieniądze się należą za naruszenie dobrego imienia, oraz zabranie mu 18 lat życia, podczas których nie mógł się realizować. Jednakże zabawne jest dla mnie to, że „ze strony państwa”, a z tego, co zrozumiałam z napisów końcowych policjanci, oraz prokuratura, która świadomie skazała niewinnego człowieka nie poniosła ŻADNYCH konsekwencji. Pozostawiam Wam do osobistej refleksji, kto rzeczywiście powinien zadośćuczynić krzywdzie niesprawiedliwie skazanego mężczyzny, który miał zaledwie 23 lata.

            23 lata – mam tyle obecnie (jeszcze przez około miesiąc). Nie ukończyłam jeszcze nawet studiów II stopnia. Nie miałam wymarzonej pracy. Nie założyłam rodziny i nagle ktoś miałby mnie zabrać na czas prawie tak samo długi do miejsca, gdzie każdy życzy mi cierpienia, bólu i na koniec dopiero śmierci. Dla mnie sama myśl o tym jest straszna.

            W gazecie pt. „Kino”[4] z rozmowy z adwokatem Jakubem Bartosiakiem wyczytałam, że tymczasowe aresztowanie w Polsce jest środkiem zapobiegawczym stosowanym zdecydowanie zbyt pochopnie, ponieważ sędziemu łatwiej w czasie 24 godzin, które ma na podjęcie decyzji, zgodzić się na areszt, niż uzasadnić, dlaczego jest on zbędny. Dwadzieścia cztery godziny przy ilości formalności, papierów do wypełnienia jest zbyt krótkim czasem, by sędzia mógł zapoznać się z aktami sprawy. Dodatkowo adwokat, aby dostać się do klienta za każdym razem musi składać wniosek, wymagający zatwierdzenia ze strony prokuratury.

            Mało tego… „Ale i w przypadku błędnych decyzji o areszcie można dochodzić swoich praw. Przez ostatnie 10 lat odszkodowania za niesłuszny areszt tymczasowy przyznano rocznie średnio stu kilkudziesięciu osobom. W 2018 roku było to 90 osób, rok wcześniej 140.”[5] Pamiętajmy, że ta liczba osób to tylko ci, którzy zdecydowali się na proces. Wielu ludzi nie ma środków na procesowanie się latami, lub nie chce wracać myślami do złych przeżyć z więzienia.

            Jeszcze raz pozwolę sobie wykorzystać cytat z gazety o nazwie „Kino”, ale by poruszyć temat gry aktorskiej – „Dzięki zdumiewającej roli Piotra Trojana, grającego na najwyższych emocjonalnych rejestrach bez cienia fałszu i w kluczu dojmującego naturalizmu, film urasta jednak do rangi nośnego kina obywatelskiego, które nie zapomina o ludzkim, indywidualnym wymiarze każdej społecznej niesprawiedliwości.”[6] Dalej wspomniano, że aktor tak dobrze wcielił się w rolę aż wiele osób mówiło, że wręcz stał się fizycznie podobny do bohatera opowieści. Z czym się zgadzam, ponieważ w ostatniej scenie, gdzie panowie stoją obok siebie wydają się naprawdę podobni.

            A jeśli już mówimy o naturalizmie w tworzeniu postaci to należy wspomnieć o wspaniałej roli Agaty Kuleszy. Jako matka Tomasza Komendy jest przekonująca, ciepła, silna i przede wszystkim nad życie kochająca swoje dziecko. Gdy przychodzi do szpitala po próbie samobójczej syna pokazuje, jak wiele on dla niej znaczy. Dwukrotnie oglądając ten film w kinie za każdym razem płakałam podczas tej sceny.

            Na koniec dzisiejszej recenzji chciałam Wam powiedzieć, że Tomasz Komenda w wywiadzie w Dzień Dobry TVN potwierdził, że wszystko, co zawarto w filmie to prawda. Choć przeżył piekło, które niestety ciągnie się dalej, ponieważ rodzice zmarłej Marysi nadal nie dopuszczają do siebie myśli, że to nie on popełnił tę zbrodnię, mężczyzna nie poddaje się i stara korzystać z życia, bo już wystarczająco dużo czasu mu zabrano. Pomimo cierpienia, które go spotkało znalazł miłość i czeka na narodziny potomka[7].

              

 

Bibliografia:

·       https://www.filmweb.pl/film/25+lat+niewinno%C5%9Bci.+Sprawa+Tomka+Komendy-2020-844342 [Dostęp: 09.11.2020 r.]

·       https://www.filmweb.pl/film/Polot-2020-849661/discussion/Gdzie+dykcja,3186271 [Dostęp: 24.11. 2020 r.]

·       https://www.filmweb.pl/film/25+lat+niewinno%C5%9Bci.+Sprawa+Tomka+Komendy-2020-844342/cast/actors [Dostęp: 26.11.2020 r.]

·       https://www.europarl.europa.eu/news/pl/headlines/world/20190212STO25910/kara-smierci-w-europie-i-na-swiecie-najwazniejsze-fakty [Dostęp: 30.11.2020 r.]

·       „Kino”, październik 2020 r., str. 33,58,78,79

·       https://www.youtube.com/watch?v=rxFV4n0ejbA [Dostęp: 30.11.2020 r.], z kanału: tvnpl, film udostępniony: 21.09.2020 r.



[1] https://www.filmweb.pl/film/Polot-2020-849661/discussion/Gdzie+dykcja,3186271 [Dostęp: 24.11.2020 r.]

[2] https://www.filmweb.pl/film/25+lat+niewinno%C5%9Bci.+Sprawa+Tomka+Komendy-2020-844342/cast/actors [Dostęp: 26.11.2020 r.]

[3] https://www.europarl.europa.eu/news/pl/headlines/world/20190212STO25910/kara-smierci-w-europie-i-na-swiecie-najwazniejsze-fakty [Dostęp: 30.11.2020 r.]

[4] „Kino”, październik 2020 r., str. 33

[5] Ibidem (tamże)

[6] „Kino”, październik 2020 r., str. 58

[7] https://www.youtube.com/watch?v=rxFV4n0ejbA [Dostęp: 30.11.2020 r.], z kanału: tvnpl, film udostępniony: 21.09.2020 r.

sobota, 31 października 2020

Mulan (1998)

 

Post współtworzony z Małgorzatą Albrecht 😀

W tej recenzji poruszymy temat wersji Mulan z 1998 roku, którą wyprodukowała wytwórnia The Walt Disney Company. Jednakże za tak dużą firmą stoją ludzie. Producentami tej baśni filmowej są: Kendra Holland, Lisa M. Poole, Robert S. Garber, Rebecca Huntley, Pam Coats, Bajkę wyreżyserowali: Barry Cook, Tony Bancroft. Natomiast scenariusz napisali: Rita Hsiao, Chris Sanders, Philip LaZebnik, Raymond Singer, Eugenia Bostwick-Singer. Materiały dla scenarzystów przygotowali: David Raynolds, Robert D.San Souci, John Sanford, Tim Hodge, Burny Mattinson, Barry Johnson, Ed Gombert, Chris Williams, Julius Aguimatang, Lorna Cook, Thom Enriquez, Joe Grant, Floyd Norman, Linda Woolverton, Alan Ormsby, Don Dougherty, Jorgen Klubien, Denis Rich, Joe Ekers, Theodore Newton, Larny Scholl, Daan Jippers, Frank Nissen, Jeff Snow, Jodi Ann Johnson. Jak łatwo zauważyć ze względu na to, że bazowano na legendzie kultury azjatyckiej, którą należało przenieść na ekrany kin na pozostałe kontynenty, pracowało dużo osób.

Za muzykę powinniśmy podziękować Jerry’emu Goldsmith’owi. Montażem zajął się Michael Kelly. Scenografię stworzyli Ric Sluiter i Hans Bacher. Dźwiękowcy: Lon Bender, Doc Kane, Terry Porter, Dean A. Zupancic, Mel Metcalfe. Dialogi w polskim języku przygotowała Elżbieta Łopatniukowa, a za reżyserię dubbingu była odpowiedzialna Joanna Wizmur.

Z oryginalnej obsady wymienimy tylko główne postaci, ponieważ nie oglądałyśmy w języku angielskim, lecz z polskim dubbingiem, więc skupimy się na nim.

Mulan głosu udzieliła Ming-Na Wen. Mushu zagrał Eddie Murphy. Kapitana Li Shanga zaprezentował BD Wong.

W polskiej odsłonie główną bohaterkę odwzorowała Jolanta Fraszyńska, lecz o partie wokalne zadbała  Katarzyna Pysiak. Jej przyjaciela i opiekuna, Mushu ożywił Jerzy Stuhr. Kapitana Li Shanga zagrał Maciej Molęda. Shan Yu głosu udzielił Tomasz Marzecki. Yao zaprezentował Jerzy Bańczak, natomiast Linga – Robert Rozmus. Chien-Po mówił głosem Marka Bocianiaka. Ojciec Mulan Fa Zhou posiadał umiejętność mówienia dzięki Henrykowi Machalicy. Babcię głównej bohaterki zagrała Teresa Lipowska (w celu zobrazowania – aktorka grająca również w polskim serialu pt. „M jak Miłość” Barbarę Mostowiak). W Cesarza Chin wcielił się Krzysztof Chamiec, a w Genarała Li Krzysztof Kołbasiuk. Nerwowej Swatce głosu udzieliła Antonina Girycz. Chi-Fu, mężczyznę, który sporządzał raport zagrał Paweł Galica.  Postać pierwszego przodka zaprezentował Aleksander Bednarz. Do zapoznania się z informacją, kto jeszcze udzielił umiejętności mowy zapraszam na stronę na przykład filmweb.

„Mulan” należy do gatunków: animacja, familijny, przygodowy, który został wyprodukowany w Stanach Zjednoczonych. Ta baśń filmowa miała swoją premierę 5 czerwca 1998 roku.   

Historia z bajki została zainspirowana azjatycką legendą. Hua Mulan żyła wieki temu, więc opowieść o niej była wielokrotnie zmieniana, lecz podstawa zawsze jest taka sama. Waleczna córka, by ratować ojca idzie do wojska przebrana za mężczyznę. Dowiodła tym hartu ducha, oraz wielkiej miłości w stosunku do swojej rodziny. W bajce, którą znamy płeć Mulan wychodzi na jaw, gdy zostaje ranna. Według legendy bohaterka spędziła 12 lat na wojnie. Do domu wróciła z wysokim stopniem wojskowym, prawdopodobnie oficerskim, a o tym, że jest kobietą dowiedziano się, gdy towarzysze broni przyszli do jej miejsca zamieszkania. Zastali tam panią, która pracowała przy krośnie[1].

Tworząc tę recenzję zastanawiałyśmy się z Gosią, czy Mulan można traktować jako buntowniczkę. Moim zdaniem nie, ponieważ oczywiście złamała zakaz, ale wcieliła się w rolę mężczyzny. Uważam, że poszanowała tradycję. Gdy była sobą próbowała się dostosować. Poszła do swatki, chciała zasłużyć na zaszczyt dla rodziny. Następnie do wojska nie poszła jako kobieta, lecz przebrała się za mężczyznę. Poszanowała ich zasady, dostosowała się do nich. Nie zrobiła tego, by buntować przeciwko stereotypowi, że kobiety mają być tylko dobrymi żonami, ale w celu ratowania życia własnego ojca. Bardzo dokładnie podkreślono to w filmowej wersji, która obecnie jest w kinach.

Włączyłam sobie piosenkę z tej baśni filmowej – „Zrobię mężczyzn z was” [2]. Większość osób skupia się na tym, że kobieta w wojsku na zasadach mężczyzn dała radę. To prawda. To piękne, ale zobaczcie, że tam każdy z nich nie był wystarczająco silny na początku. Dręczono postać Mulan, choć nie wiedzieli, że jest kobietą. Uważano ją za mężczyznę, lecz słabego, dlatego stała się celem dowcipów. Chciano jej się pozbyć z armii z powodu nieosiągania wystarczających wyników, dlatego zaczęła trenować więcej niż pozostali. To dowód na to, że niezależnie, z którego miejsca startujemy ciężką pracą, oraz determinacją jesteśmy w stanie osiągnąć cel. Oczywiście należy pamiętać o fizycznych predyspozycjach. Chińska wojowniczka zdawała sobie sprawę, że nie zawsze zdoła pokonać przeciwnika samą siłą.

W remake’u nie doświadczycie obecności Świerszcza i Mushu przez co, przynamniej ja, bardziej doceniłam komizm postaci, sytuacyjny i słowny w tej baśni filmowej. Zarówno współczesne dzieło, jak i to z 1998 roku jest bardzo ciekawe, przyjemnie je się ogląda, lecz chcąc sobie poprawić humor bardziej polecam bajkę.

Polecamy bajkę pod tytułem „Mulan”,ponieważ oczywiście pokazuje siłę determinacji ludzkiej, ale także poszanowania wobec rodziny i tradycji.

 

 

Bibliografia:

·       https://www.filmweb.pl/film/Mulan-1998-539/cast/crew [Dostęp: 14.10.2020 r.]

·       https://www.filmweb.pl/film/Mulan-1998-539/cast/actors [Dostęp: 17.10.2020 r.]

·       https://disney.fandom.com/wiki/Fa_Zhou [Dostęp: 28.10.2020 r.]

·       https://disney.fandom.com/wiki/Chi-Fu [Dostęp: 28.10.2020 r.]

·       https://ciekawostkihistoryczne.pl/2020/10/03/legendarna-wojowniczka-z-filmow-disneya-faktycznie-istniala-prawdziwa-historia-mulan/ [Dostęp: 31.10.2020 r.]

·       https://www.youtube.com/watch?v=wHoO1xF5-pw [Dostęp: 31.10.2020 r.]



[1] https://ciekawostkihistoryczne.pl/2020/10/03/legendarna-wojowniczka-z-filmow-disneya-faktycznie-istniala-prawdziwa-historia-mulan/ [Dostęp: 31.10.2020 r.]

[2] https://www.youtube.com/watch?v=wHoO1xF5-pw [Dostęp: 31.10.2020 r.]

środa, 30 września 2020

Strażnicy Galaktyki (2014)

 Post stworzony we współpracy z Martą Michalak 😀💓

„Strażnicy Galaktyki” należą do uniwersum Marvel Comics. Reżyserem, a zarazem scenarzystą tego dzieła jest James Gunn. Scenariusz współtworzyła Nicole Perlman. Zdjęcia wykonał Ben Davis, a o muzykę zadbał Tyler Bates. Materiały do scenariusza przygotowali Dan Abnett, oraz Andy Lanning – dotyczy to komiksów, na podstawie których został stworzony film. Montażu dokonali Fred Raskin, Craig Wood i Hughes Winborne. Kosmiczną scenografię wykonali Charles Wood, Richard Roberts, Mike Stallion, Romek Delmata, Ray Chan, Erik Polczwartek, Phil Sims, Mark Swain, Matthew Broderick, Thomas Brown, Jordan Crockett, Chris „Flimsy” Howes, Alan Payne, Ravi Bansal. Wygląd galaktycznych istot stworzyła Alexandra Byrne. Producenci to Kevin Feige, ale Marvel Comics to duża firma, więc mamy jeszcze producentów wykonawczych, takich którzy z ramienia przedsiębiorstwa mają nadzór, lecz nie biorą udziału w realizacji – Alan Fine, Jeremy latcham, Victoria Alonso, Nikolas Korda, Louis D’Esposito i Stan Lee, który zagrał w filmie kobieciarza. Dalej są współtwórcy David J. Grant, Jonathan Schwartz. Kierownictwo produkcji Jason Pomerantz, Sanchari Chowdhury-Kesler. Zastępca producenta Jamie Christopher. Dźwiękowcy to ostatnia grupa twórców tego dzieła: Matthew Wood, Christopher Boyes, William B. Kaplan, Doc Kane, Greg Steele, Mark DeSimone, Simon Hayes, Lora Hirschberg, Thomas J. O’Connell, John Hayes, Jeff Gersh, Glen Gathard, Kyrsten Mate, John Mooney, David Acord, Scott Cannizzaro, Andy Stallabrass, John Sheridan, George Atkins.

W głównego bohatera Petera Quilla, który nadał sobie przydomek Star-Lord wcielił się Chris Pratt. Gamorę, adoptowaną córkę Tanosa zagrała Zoe Saldana. Draxa Niszczyciela, któremu zamordowano żonę i dziecko zaprezentował Dave Bautista. Głosu Groot’owi użyczył Vin Diesel, zaś Rocket’owi Bradley Cooper. Ronana zagrał Lee Pace. I tutaj moim zdaniem wielki ukłon dla Alexandry Byrne, ponieważ nie poznałam tego aktora, a przecież widziałam go w Hobbicie, gdy grał ojca Legolasa. Mężczyznę, który wychowywał młodego Petera – Yondu Udonta – zagrał Michael Rooker. W jedną z adoptowanych córek Tanosa – Nebulę wcieliła się Karen Gillan. Koratha Prześladowcę zaprezentował Djimon Hounsou. Policjantów Novy zagrali: Rhomann’a Dey’a – John C. Reilly, Garthana Saala – Peter Serafinowicz, oraz Novę Prime – Glenn Close. Można jeszcze długo wymieniać, ale jak zawsze zainteresowanych pozostałymi postaciami odsyłam na stronę, np. Filmweb.

 Utwór należy do gatunku akcji, oraz science-fiction. Film powstał w Stanach Zjednoczonych. Premierę miał 21 lipca 2014 roku. „Guardians of the Galaxy” trwa dwie godziny.

Pierwsze, o czym należy wspomnieć to muzyka, która moim zdaniem została genialnie dobrana. Nadała ona pozytywnego klimatu przez co dzieło Marvel Comics idealnie pasuje na przykład na rozrywkę po ciężkim dniu pracy.

Uwielbiam grę aktorską Chrisa Pratta. Nie tylko w „Strażnikach Galaktyki”, ale także w „Jurassic World”. Postaci, które tworzy mają poczucie humoru, które moim zdaniem trafiają w gusta większości widzów. Na filmwebie znalazłam informację w ramach ciekawostki, że aktor, grający główną rolę zrzucił około 27 kg, pomimo tego, że i tak dostałby tę rolę. Nie wiem, jak Wy sądzicie, ale moim zdaniem obecnie prezentuje się bardzo dobrze.

Dave Bautista zanim zaczął zajmować się aktorstwem był zapaśnikiem i kulturystą. W ramach ciekawostki znalazłam jeszcze, że Vin Diesel, choć jedyne co miał do powiedzenia to „I am Groot”, wypowiedział swoją kwestię ponad tysiąc razy.

Współtwórczyni tego posta przypomniała mi o tym, że w serii „Hobbit” efekty komputerowe są bardzo widoczne. Szczególnie orki, gobliny są nierealistycznie ukazane. We „Władcy pierścieni”, jak również w „Strażnikach Galaktyki” postaci różnego gatunku grają aktorzy. Uważam, że w trylogii „Władcy pierścieni” charakteryzacja była bardziej przekonująca, ale wolę by Gamora, choć wygląda, jakby wpadła do zielonej farby, była grana przez aktorkę, która nada charakteru postaci, a Zoe Saldana zrobiło to moim zdaniem wyjątkowo, niż została stworzona przez grafików. Tego, jak wojowniczka pozwalała stopniowo wejść do swojego życia przyjaciołom nie ukazałyby efekty specjalne. To są emocje, które sądzę, że aktorka we współpracy z pozostałymi członkami obsady i twórcami dopracowywała na kolejnych etapach kręcenia filmu.

Pozostając przy Zoe Saldana’ie – aktorka nie wiedząc, że Chris Pratt zapomniał założyć ochraniaczy podczas treningu prawie połamała mu żebra. Jest to straszne, ale pokazuje, że traktowała swoją rolę poważnie. (Odtwórca Star-Lorda doznał stłuczenia żeber.)  

  Film zdecydowanie polecam. Moim zdaniem jest to kino na dobrym poziomie, zapewniające widzom rozrywkę, relaks i wesoły humor.

 

Bibliografia:

·       https://marvel.fandom.com/pl/wiki/Marvel_Entertainment [Dostęp: 28.09.2020 r.]

·       https://www.filmweb.pl/film/Stra%C5%BCnicy+Galaktyki-2014-594357/cast/crew [Dostęp: 30.09.20 r.]

·       https://www.filmweb.pl/film/Stra%C5%BCnicy+Galaktyki-2014-594357/cast/actors [Dostęp: 30.09.2020 r.]

·       https://www.filmweb.pl/film/Stra%C5%BCnicy+Galaktyki-2014-594357/trivia [Dostęp: 30.09.2020 r.]

wtorek, 1 września 2020

Gra tajemnic

 „Gra tajemnic” amerykański film biograficzny z udziałem brytyjskich aktorów, przedstawiający działania wywiadu dowodzonego przez matematyka Alana Turinga nad złamaniem kodu Enigmy. To dzieło powstało na podstawie książki „Enigma. Życie i śmierć Alana Turinga” autorstwa Andrew Hodgesa[1].

Reżyserem tego filmu jest Morten Tyldum, który pracował wraz ze scenarzystą Grahamem Moore. Zdjęcia wykonał Ớscar Faura. Alexandre Desplat był odpowiedzialny za muzykę. Montażystą jest William Goldenberg. Nad scenografią pracowali: Maria Djurkovic, Tatiana Mcdonald, Nick Dent, Marco Anton Restivo, Rebecca Milton. Kostiumy przygotowała Sammy Sheldon. Graham Moore poza pracą nad scenariuszem był również producentem, oprócz niego do tego grona należą: Peter Heslop, Teddy Schwarzman, Suzie Shearer, Nora Grossman, Ido Ostrowsky. Ostatni twórcy, o których należy wspomnieć to dźwiękowcy: Mark DeSimone, John Midgley, Andy Kennedy, Martin Jensen, Stuart Hilliker, Lee Walpole, Chris Pinkston, Forbes Noonan, James Hyde, Martin Seeley.

W głównego bohatera wcielił się aktor brytyjskiego pochodzenia Benedict Cumberbatch. Genialną kobietę, która pomagała Alanowi zagrała Keira Knightley. W zespole był również Hugh, którego zaprezentował Matthew Goode. Rozwiązać kod Enigmy pomogli też John – w tej roli Allen Leech, oraz Peter – tą postać pokazał Matthew Beard. Szefostwo Alana to Komandor Denniston (Charles Dance), a także Stewart Menzis (Mark Strong). Młodego Turinga zagrał Alex Lawther. Postaci było o wiele więcej, ale sądzę, że najważniejsi zostali wymienieni.

W filmie możemy doświadczyć takich wątków, jak: II wojna światowa, lata młodzieńcze genialnego matematyka, praca nad złamaniem kodu Enigmy, utrudniony rozwój kariery kobiet.

Akcja jest zwarta, wszystkie wydarzenia współgrają ze sobą. Twórcy postarali się o jasność przekazu. Warty uwagi jest fakt, że w filmie nie ma udziału Polaków w rozszyfrowaniu tajnej, niemieckiej maszyny. Polski widz, oglądając ten seans może bić się z myślami: „Przecież Polacy też tam byli. Dlaczego całą zasługę przypisano Brytyjczykom?”, ale należy pamiętać, że to zagraniczna produkcja i skupiono się na innych aspektach. To dzieło jest z gatunku biograficzny, oraz dramat, nie historyczny.

Jaki wątek przykuł uwagę twórców? Mianowicie homoseksualizm głównego bohatera. Alan Turing, choć był matematykiem, kryptologiem, miał duży wpływ na rozwój informatyki, stanął przed sądem za to, że podobają mu się mężczyźni. Dawniej, niestety, odmienna orientacja był prawnie zakazana.

Alan szybko się przekonał, że preferuje mężczyzn. W młodości miał jednego przyjaciela. Spędzał z nim dużo czasu. Jedynie on nie traktował go, jak odmieńca. Niestety chłopak, który zaraził przyszłego kryptologa szyfrowaniem zmarł jeszcze za czasów szkolnych, co miało ogromny wpływ na dalsze decyzje głównego bohatera.

Twórcy zwrócili też uwagę na ograniczoną możliwość rozwoju dla kobiet. Joan Clarke, mimo wyjątkowych umiejętności matematycznych oficjalnie mogła pracować jedynie jako sekretarka. Planowała również ślub z Turingiem tylko dlatego, by móc się rozwijać przy jego boku. Wiedziała, że nie byłby „prawdziwym” mężem, ale jego przyjaźń, oraz akceptacja i wspieranie tego, że pragnie się kształcić jej wystarczyła.

Każdy bohater boryka się z odmiennymi problemami, mając zupełnie inny zespół cech. Daje to ciekawy obraz całości. Jest to miłe wyróżnienie przy dość spokojnej akcji.

Uważam film za warty obejrzenia. To dobrze, że tak znaczący naukowcy, o których niewiele się słyszy nie są pomijani i powstają o nich dzieła.

    

 

Bibliografia:

·       https://www.filmweb.pl/film/Gra+tajemnic-2014-644005 [Dostęp: 31.08.2020 r.]

·       http://booklips.pl/adaptacje/film/gra-tajemnic-od-dzisiaj-w-kinach-ksiazka-na-podstawie-ktorej-powstal-film-juz-w-ksiegarniach/ [Dostęp: 31.08.2020 r.]

·       https://lubimyczytac.pl/ksiazka/58808/enigma-zycie-i-smierc-alana-turinga [Dostęp: 31.08.2020 r.]



[1] https://lubimyczytac.pl/ksiazka/58808/enigma-zycie-i-smierc-alana-turinga [Dostęp: 31.08.2020 r.]

Parasite (2019)

Film, który dostał Złotą Palmę w Cannes oraz cztery główne nagrody na Oscarach w 2020 roku (najlepszy film, najlepszy film międzynarodowy, n...