Przełęcz ocalonych

Reżyserem tego wspaniałego filmu jest Mel Gibson. Wybitny twórca takich dzieł jak : Apocalypto, Pasja, oraz Bravehear - Waleczne Serce.

Przedstawiona tutaj historia jest oparta na faktach. Pokazuje walkę pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Japonią (bitwa o Okinawę 1 kwietnia - 22 czerwca 1945 roku).

Mel Gibson uwiecznił opowieść o Desmondzie Doss'ie, żołnierzu Armii Krajowej Stanów Zjednoczonych, który jako pierwszy jako obdżektor (osoba odmawiająca odbycia służby wojskowej z powodu poglądów religijnych, głoszących pacyfizm i antymilitaryzm – więcej na stronie : https://pl.wikipedia.org/wiki/Obd%C5%BCektor ^{[ 26.06.2018 r.]} ), oraz sanitariusz otrzymał Honorowy Order Kongresu (jest to najwyższe odznaczenie w Stanach Zjednoczonych za wykonanie czynności ponad obowiązkowych z narażeniem własnego życia, pokazujące akt odwagi i męstwa; więcej : https://pl.wikipedia.org/wiki/Medal_Honoru_(Stany_Zjednoczone) ^{[26.06.2018 r.]}).

Desmond Doss wychowywał się w rodzinie, w której ojciec był emerytowanym wojskowym, oraz alkoholikiem. Matka ze względu na dzieci i wspomnienie mężczyzny, którego kochała, próbowała wychować chłopców na dobrych ludzi, nie odchodząc od męża, który źle ją traktował.

Udało jej się tego dokonać. Jednakże w czasach, gdy wszyscy młodzi mężczyźni zaciągają się do wojska oni też postanowili to zrobić. Jeden z nich (właśnie Desmond) był obdżektorem, czyli nie musiał sprawować służby wojskowej, lecz nie mógł patrzeć, jak jego rówieśnicy giną, a on bezpiecznie przeczekuje wojnę w domu. Postanowił, że zostanie sanitariuszem i nie dotknie broni. Plany były wspaniałe, aczkolwiek przełożeni nie byli tym zachwyceni.

Panowie, którzy sprawowali władzę nad nowo przybyłymi szeregowcami uznali, że ten jeden żołnierz wprowadza chaos w szeregach. Zarzucano mu, że nie wykona rozkazu na polu bitwy i nie będzie w stanie obronić kolegów z kampanii. Towarzysze z drużyny podzielali to zdanie i nawet dopuścili się silnego pobicia swojego przyszłego sanitariusza.

 Jednakże nigdy wcześniej nie pomylili się tak bardzo w ocenie drugiego człowieka.

Szeregowiec Doss uratował około 75 osób póki sam nie został ranny. To z jaką wiarą i z jakim heroizmem działał trzeba zobaczyć.


Szeregowiec Desmond każdego kompana ewakuował z pola bitwy pojedynczo cały czas będąc pod ostrzałem.


Na koniec filmu sam Desmond Doss opowiada niektóre sytuacje, które wydarzyły się podczas bitwy o Okinawę.

Moim zdaniem bardzo wzruszająco opowiada o rannym mężczyźnie, który przez chwilową utratę wzroku omal go nie zastrzelił, a potem gdy okazało się, że jedynie błoto przybrudziło mu twarz i jednak widzi - popłakał się szczerze z wielką ulgą i wdzięcznością, że Doss się po niego wrócił.

Uważam, że warto obejrzeć ten film, ponieważ końcowy wywiad jest dowodem, że na świecie istnieją ludzie, którzy zasługują na miano bohatera.